Σάββατο 9 Ιανουαρίου 2010

epistrofh meta apo poly kairo h mallon arxh dioti den asxoloymoyn kai poly me ta blogs prin...!!!!!!!!!

kalh xronia na exoyme kai as elpisoyme na mhn exoyme paratragoyda kai problhmata alla mia eyxaristh kai dhmioyrgikh xronia.

Πέμπτη 5 Μαρτίου 2009

an eimasta emeis??????

Ένα άλλο μεγάλο θέμα που με απασχολεί είναι οι άνθρωποι με ειδικές ανάγκες.
Τι εννοώ???? αυτό που θέλω να θίξω είναι ότι τους θεωρούμαι διαφορετικούς από εμάς στην πραγματικότητα δεν διαφέρουν σε τίποτα απλά έχουν κάποιες ανάγκες παραπάνω από τους υπόλοιπους. Αυτό που θέλω να τονίσω είναι ότι οι άνθρωποι δεν διαχωρίζονται σε φυσιολογικούς και μη φυσιολογικούς την έννοια του φυσιολογικού την ορίζει η κάθε κοινωνία και είναι ένα σύνολο στερεότυπων.

Λοιπόν έτσι όπως εγώ εσύ και οποιοδήποτε έχουμε δικαίωμα στην ζωή έτσι και αυτή γιατί λοιπόν να παρκάρουμε σε ράμπες ανάπηρων γιατί λοιπόν να μην υπάρχουν ειδικά διαμορφωμένα πεζοδρομία για τους τυφλούς γιατί λοιπόν……αν ήμασταν εμείς στην θέση τους θα μας άρεσε ΟΧΙ άρα λοιπόν αν σκεφτούμε λίγο όλοι τι πρέπει να κάνουμε…..

logoi...

Είναι πολύ οι λόγοι δημιουργίας αυτό του ισοτόπου καταρχάς θέλω να θυμίσω σε όλους εσάς που έχετε χάσει την ελπίδα σας ότι πάντα πρέπει να ελπίζετε δεν πρέπει να απογοητεύατε κάποια στιγμή κάτι θα γίνει και όλα θα αλλάξουν αρκεί φυσικά να κάνουμε και εμείς κάτι για αυτό. Ένας ακόμα λόγος είναι ότι μέσα από αυτόν τον ισότοπο θέλω να εκφραστώ. Το να εκφραζόμαστε όπως εμείς επιθυμούμε είναι πράγμα πολύ δύσκολο στις μέρες μας αλλά μπορούμε να το κάνουμε πολύ εύκολο αρκεί να βάλουμε στην άκρη όλα εκείνα τα στερεότυπα και όλα εκείνα τα πρέπει που μας επιβάλουν.

Είναι πολύ κακό να σκεφτόμαστε την κάθε κίνηση και την κάθε λέξη που πρέπει να κάνουμε και να λέμε.

Άλλο ένα κακό που έχουμε όλοι μας έστω οι περισσότεροι είναι ότι κρίνουμε και ότι βάζουμε στον περιθώριο ανθρώπους.

Για μένα λοιπόν έκφραση είναι να κανείς αυτό που αγαπάς και σε ενδιαφέρει χωρίς κανένα στερεότυπο και πρέπει.

Τετάρτη 4 Μαρτίου 2009

uparxei elpida ......

Μαθέ από το χτες, ζήσε για το σήμερα, έλπιζε για το αύριο. Το σημαντικό πράγμα είναι να μην σταματάς να ρωτάς(ΑΛΜΠΕΡΤ ΑΪΝΣΤΑΙΝ) Αυτήν η πρόταση μπορεί να είναι μικρή αλλά σίγουρα έχει μεγάλο νόημα.για σκεφτείτε λοιπόν ότι όλοι μας ζούμε με μια ελπίδα. Είναι πολύ οδυνηρό λοιπόν να την χάνουμε και να μην ελπίζουμε σε κάτι.